La plantiya de Alu Ibérica vuelve manifestase  énte la falta de soluciones

El 2018 foi l’añu de “Alcoa nun se preslla”. Ayeri a los seis de la tarde volvieron a oirse n’Uviéu les mesmes voces, “Aluibérica nun se preslla”,  “Engañaos, abandonaos y traicionaos”. Entós, l’enfotu de los trabayadores y el sofitu del pueblu pa protexer los sos puestos de trabayu fueron determinantes pa que “apaeciera una solución”, la vienta de Alcoa al fondu d’inversión suizu Parter Capital Group y el so tresformamientu n’Aluibérica, procesu  “tuteláu” pol Ministeriu d’Industria Español, el “Principado” y la Xunta Galicia quienes, teóricamente, teníen d’asegurase de que Partner garantizara’l futuru de la empresa. D’ende, la propiedá pasó a otru fondu utre, el Grupu Riesgo, y finalmente d’un alministrador xudicial. Anguañu la planta d’Avilés atópase ensin actividá y a piques de vese somorguiada nun concursu d’acreedores. Los trabayadores lleven trés meses ensin cobrar y esperen al ERTE alcordáu pola xusticia que-yos dexará alendar un pocu.

Piden una intervención del Gobiernu -hasta agora Barbón negóse a aconceyar con ellos y escuchalos- y si ye necesariu del Estáu, pa evitar que se lliquide dafechu la fábrica avilesina mientres se busca un comprador solvente que reinicie l’actividá industrial. La empresa tien futuru y puede ser rentable, afirmen, sobremanera nun momentu como esti nel que la escasez de materiales vinientes d’Asia faen especialmente importante la produción d’aluminiu equí mesmu.

Xicu Llamazares