El votu a favor del usu l’asturianu na Xunta por parte de FORO paez indicar un cambeu de posiciones respeutu a la Oficialidá que los partíos teóricamente favoratibles tendríen d’aprofitar darréu pa sumar la mayoría necesaria y camudar l’Estatutu
El pasáu 26 de Mayu PSOE, Podemos Asturies y IU –partios que lleven la la oficialidá nel so programa– algamaron 26 de los 45 diputaos de la Xunta Xeneral, demostrándose con ello l’enfotu’l pueblu asturianu nesta cuestión, decisiva na campaña. Naquel intre díxose que la Oficialidá quedaba fuera l’algame de los asturianos pola falta d’un únicu diputáu, un votu que marcaba la diferencia pente la reconocencia o non d’un drechu básicu qu’a los asturianos se ñega.
Dexando a un lláu la comeniencia de que los drechos humanos tengan de ser sometios a plebiscitu comu si foren opcionales, abultaba entos que tábemos al esmucerín, pero non, por mor de los previsibles votos en contra de VOX, PP, C’s y FORO. Por si acasu, prefirieron nun probar y quedáse col resultáu algamáu en plenu de Payares del 2018, cuando, a falta de VOX, foron los votos en contra del PSOE, PP, C’s y FORO los que torgaron la oficialidá.
Sicasí, ayeri anuncióse la reforma’l Reglamentu de la Xunta Xeneral del Principado que permite l’usu l’asturianu na cámara ensin llende, nesti casu col votu a favor (amás de los previsibles) del representante de FORO, lo qu’abre la puerte a un posible cambeu d’escenariu, facilitáu pola salida d’Alvarez Cascos -un de los más firmes detractores de la Oficialidá- del partíu.
Treslladaos los resultaos a una reforma l’estatutu, el votu de FORO implicaría la mayoría necesaria, polo que la tan naguada oficialidá taría al algame.
El cambeu de postura d’un partíu ante una cuestión tan fundamental nun queda fuera de lo posible, por muncho que puea paecer que ye un tema nel que les posiciones tan afitaes; valga d’exemplu el pasu dau pol PSOE pente la votación del 11/2018, cuando votó en contra la oficialidá, y la so posterior campaña elleutoral a favor que tantos votos-y valió, unos meses más tarde.
Namás queda esperar que nun haiga cambeos d’opinión nel sen contrariu y que la presión del pueblu asturianu demientres décades frutie a la fin , forciando a los sos representantes políticos a reconocer, seique seya dientro d’un Estatutu de segunda non escoyíu polos asturianos, la Oficialidá de la so llingua. Darréu, quedará pendiente la brenga pa consiguir que l’algamada seya una Oficialidá completa, real y de forciáu cumplimientu en tolos sos aspeutos y nun quede -comu la oficialización de los topónimos- nuna cuestión voluntaria y aneudótica.
Llucía F. Marqués
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
