Cuntando Estrelles, lo más nuevo de Fontoria

  • 12 Abril, 2024

Güei estrenais “Cuntando Estrelles”, canciu del vuesu nuevu álbum “El Neñu que cuntó toles estrelles”. Creo que ta dedicáu a daquién mui especial ¿Cuéntesnoslo?

El discu ye un trabayu conceptual cargau de detallinos autobiográficos. Ye l’hestoria d’un neñu que pasa llargues temporaes na cama debío a una enfermedá y l’única distracción que tien ye que llegue la nueche pa cuntar estrelles dende’l ventanu del so cuartu. Dende ellí dase cuenta de que el mundiu que lu rodea ta estrau de xente que son como xirasoles, toos van al mesmu sen, toos adorando al sol…y él nun quier eso, el quier ser un xiralluna.

Musicalmente falando ¿Con qué vais sosprendenos esta vuelta? 

Musicalmente falando, ye un trabayu cola música que sal de la mio mente, ensin buscar etiquetes. Loxicamente tien pincelaes folkies, como tamién tien ramalazos jazzísticos, progresivos, inclús barrocos, too ello a la vez y nada concretu. Dende’l segndu discu de Fontoria nun me paro a mirar el tipu de música que surde del maxín, ye música, la mía. Cada día toi más alloñau de too lo que suena perhí. Quédome con tres o cuatro artistes de tou’l marabayu que hai. Suena too mui igual pente grupos y solistes, o sedré yo que ya repúname tou.

Siempres cuentes con colaboraciones especiales nos tos álbumes ¿Ye esti el casu? ¿Quiénes t’acompanguen n’esta ocasión?

Pa esti quintu discu de Fontoria tuve la suerte de cuntar con Vero Rubio, que ya hubiera collaborau conmigo nel segundu trabayu del proyeutu, tamién ta l’harpista catalán Josep-María Ribelles, que ye ún de los grandes dende va tiempu, amás de que admírolu munchísimu y como nun podía ser d’otra manera fizo un trabayu expectacular. Olivier Grenoble ocupose de les flautes, Mael Martínez torna a ocupase del bodhran, y el pequeñu Maximín echa un gabitu apurriendo la so voz nuna narración.

Por supuestu tan tamien los “xirallunes” imprescindibles nos directos y que acompánguenme dende’l discu anterior y que son los señores:
Luigi Arnaldo: Batería
Aitor Lucena: Baxu, mandulina y flautes
Pablo Canalís: Tolos estrumentos raros imaxinables e inimaxinables

¿Cuántos cancios tien esti álbum?

El trabayu consta de 7 temes, 6 d’ellos instrumentales. Y toos ellos tan rellacionaos con momentos de la mio infancia, mocedá, y esta “seronda” na que me alcuentro.

Siempres destacó la productividá de Fontoria ¿Cómo lo consigues? ¿una tiesta enllena música qu’espera por salir o trabayu duru díi ente díi?

Lo de la productividá ye daqué que nun puedo evitar, imaxino que ye un trastornu que tengo (otru más). Les melodíes surden, y nun paren de sonar nel mio maxín, pue que la xente véalo como daqué guapu, pero ye una mierda. Hai daqué na mio cabeza que ta continuamente glayándome melodíes, armoníes, tempos…En seriu, ye una maldición hasta que llogres sacalo y plasmalo. Pero nun tarda muncho en ponese la rueda a xirar de nuevu, y too entama otra vez.

¿Ye esti un bon momentu pa la escena musical asturiana?

Nun sé, imaxino que sí. Hai muncha xente faciendo música, y veo a xente salir nos medios continuamente, asina que imaxino que yos dirá bien. Agora mesmu hai tres artistes que me presten, y a los que sigo con munchu detalle, que son 6 Riales, Guieldu, y Vero Rubio. Préstame la manera que tienen de crear. sentir, y vivir la so música. Hai un par d’ellos más, pero nun me alcuerdo de los nomes. Soi una persona que nun suelo sentir música, si acasu, pongo dalgún discu d’obres barroques, intento tar lloñe de etiquetes, y agora casi ye imposible. Asina que, tornado a la entruga, imaxino que sí, que ye un bon momentu pa l’escena musical conformada polos de casi siempres.

Una duda, con tou esto del streaming malpenes se venden cd’s… ¿Cómo se financia un músicu?

Yo nun doi munchos conciertos, la verdá seya dicha, pero tengo suerte cola venta de discos. Cuando sal un discu de Fontoria hai una media de 950/ 1000 persones repartíes pel mundiu que dende que sal l’avance del discu hasta un mes dempues de salir mérquenme el trabayu. Pue parecer que nun seya muncha xente, sobremanera en comparanza con otros artistes asturianos que venden el doble na más salir el discu, pero son xente leal pa col proyeutu y eso ye mui d’agradecer. Nun se como fadrá el restu, yo fágolo asina…

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

1 Comment Already

Dexa una rempuesta

La so direición de corréu lleutrónicu nun sedrá espublizada. Los campos precisos tan marcaos *

Este sitio emprega Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.

Este sitio web utiliza cookies para que usted tenga la mejor experiencia de usuario. Si continúa navegando está dando su consentimiento para la aceptación de las mencionadas cookies y la aceptación de nuestra política de cookies. ACEPTAR

Aviso de cookies